High Fidelity

"We are the kings of Pop Culture!!"

Σχέσεις, χωρισμός, κρίση μέσης ηλικίας, αντρική ψυχολογία και πολύ, πάαααρα πολύ μουσική! Αυτά είναι τα στοιχεία που συνθέτουν μία από τις καλύτερες κωμωδίες των 00's, η οποία βλέπει τις διαχρονικές σχέσεις με το αντίθετο φύλο από μία διαφορετική σκοπιά... αυτή του μέσου άντρα (ναι, κυρίες μου υπάρχει και αυτή). Και όταν λέω "μέσος άντρας" δεν έννοω φυσικά το Hollywood του Aston Kutcher και του Seth Rogen με τις εξυπναδίστικες κομεντί τους, γιατί όσο σχέση έχουν αυτοί με τον μέσο άντρα άλλη τόση έχω και εγώ με τον Roger Erbert. Ευτυχώς η σκηνοθεσία του Stephen Frears και το καταπληκτικό σενάριο αποτελούν κάτι διαφορετικό.

Στηριγμένο στο εξίσου γαμάτο βιβλίο του Nick Hornby, το High Fidelity ακολουθεί τη ζωή του Rob Gordon (φοβερός o John Cusack) από τη στιγμή που χωρίζει με την κοπέλα του και έπειτα. Χωρίς να έχει ιδιαίτερους στόχους στη ζωή του ή όρεξη να πραγματοποιήσει κανέναν, αρχίζει να συλλογίζεται γιατί πάντα η ερωτική του ζωή έχει την ίδια κατάληξη, δηλαδή να τον παρατάνε οι γκόμενες. Πορωμένος με την ποπ μουσική (ανεξάρτητα δεκαετίας), οργανώνει όλα τα γεγονότα και προτιμήσεις της ζωής του σε λίστες τραγουδιών π.χ. top 5 επαγγέλματα, top 10 στάσεις του σεξ κτλ.  Έτσι, και αφού καταλαβαίνει ότι με τα πατημένα 35 η κρίση ηλικίας αρχίζει και του χτυπάει την πόρτα, ξεκινάει να βρει τι σκατά κάνει λάθος στις σχέσεις του. Σε αυτή την αναζήτηση σχεδιάζει να συναντήσει τις Top 5 σχέσεις της ζωής του και να τις ρωτήσει τους λόγους για τους οποίους τον παρατήσανε (ακόμα και αυτή του γυμνασίου!). Παράλληλα, προσπαθεί να κερδίσει πίσω και την κοπέλα του την οποία λιγουρεύεται ένας Tim Robbins με αλογοουρά.

Στη διάρκεια αυτής της αναζήτησης είναι δύσκολο να μην βρούμε στοιχεία τα οποία όλοι έχουμε ζήσει. Οι Top 5 σχέσεις του πρωταγωνιστή θυμίζουν περισσότερο 5 φάσεις σχέσεων στη ζωή ενός άντρα. Ξεκινάει στο δημοτικό/γυμνάσιο με το αθώο μπαλαμούτι στην αυλή, συνεχίζει με την καθαρά σεξουαλική σχέση του λυκείου, περνάει τον πραγματικά δυνατό και ολοκληρωμένο έρωτα ως φοιτητής (θεά Cathrine Zeta Jones!) και τέλος καταλήγει να κάνει σχέσεις οι οποίες δεν στηρίζονται μονο στο δυνατό πάθος αλλά και στη γαμημένη λογική, λόγω του φόβου της μοναξιάς. Και έτσι ο Rob φτάνει στο σήμερα, στα 30 κάτι, πρόσφατα χωρισμένος, ιδιοκτήτης ενός δισκάδικου που έχει βαρεθεί και κολλητός με τους δύο υπαλλήλους του οι οποίοι είναι και αυτοί geek με την ποπ μουσική και απροσάρμοστοι.

Κιεγώ δεν θα άντεχα να δουλεύω με τον Jack Black όλη μέρα..

Αλλά οκ, πέρα από τις διάφορες ψυχοκοινωνικοπολιτικοβιολογικές αναλύσεις και προεκτάσεις της ταινίας (που δεν μας νοιάζουν), το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν γίνεται να μην συμπαθήσεις τον πρωταγωνιστή. Η άννοια και ο απόλυτος σταρχιδισμός του μετά τον χωρισμό του μας είναι απόλυτα κατανοητά. Because dear women, μπορεί να μην αντιμετωπίζουμε τον χωρισμό με κλάματα, οδυρμούς και γλυκά, αλλά έχουμε ξενερωμένη διάθεση όλη μέρα, βλέπουμε εφιάλτες με εσάς στα χέρια άλλου, είμαστε ικανοί να σας τηλεφωνούμε όλη μέρα για να ξεκαθαρίσουμε την κατάσταση και άμα μας πείτε ότι κάνατε σεξ με άλλον ....it gets much worse. Ωστόσο, όπως ανακαλύπτει και ο Rob, υπάρχει κάποια στιγμή στην ζωή μας που σταματάμε να έχουμε την συμπεριφορά του αγοριού-κυνηγού και βλέπουμε τα πράγματα από μια πιο ενήλικη και ρεαλιστική σκοπιά (αυτό δεν σημαίνει ότι δεν παραμένουμε παιδιά!) .

Highlights

• Χαρακτήρας όλα τα λεφτά: Σίγουρα ο πρωταγωνιστής Rob Gordon
• Σκηνή όλα τα λεφτά: Η σκηνή που πλακώνουν τον Tim Robbins στο ξύλο δεν υπάρχει!
• Υποδειγματική η μεταφορά του βιβλίου από τον σκηνοθέτη Stephen Frears και τους σεναριογράφους
• Ο Stevie Wonder έκανε μουσικά εγκλήματα στα 80's και 90's. Εσύ το ξερες? Ναι το μαθαίνεις και αυτό μαζί με άλλα παρόμοια στην ταινία!
• Cameo από Bruce Springsteen
• Η Lisa Bonet ερμηνεύει το "Baby I love your way" στην πιο γαμάτη sexy εκδοχή που υπάρχει

Conclusion

Από τις ταινίες που αξίζει να δεις ακόμα και αν τα γούστα σου περιλαμβάνουν μόνο γερμανικό εναλλακτικό κινηματογράφο και Βασίλη Καίλα.