Dune

Vogue: Συλλογή Άνοιξη-Καλοκαίρι 23090 μ.Χ 

Κοίτα ταινία που διάλεξα....

Dune λοιπόν, ταινία του 1984 βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο επιστημονικής φαντασίας του Frank Herbert και ένα από τα πιο περίπλοκα, μπερδεμένα και WTF έργα στην ιστορία του σινεμά. Λόγω της τεράστιας εμπορικής και καλλιτεχνικής επιτυχίας του βιβλίου, η ταινία αναμενόταν με πολύ μεγάλες προσδοκίες από το κοινό, ωστόσο, παρότι η παραγωγή κράτησε πάνω από δεκαετία και πέρασε από χίλια κύματα, αλλαγές σεναρίου, παραγωγού, σκηνοθέτη, καθαρίστριας κτλ, το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένα mindfuck του κερατά, κυρίως βασικά γιατί οι παραγωγοί ανέθεσαν στον σκηνοθέτη να χωρέσει 442 σελίδες γεμάτες πολιτικές ίντριγκες, περίπλοκες θρησκευτικές ιδεολογιές, ανθρωπιστική φιλοσοφία, οικολογικές ιδέες και ψυχωτροπικά ναρκωτικά σε ένα έργο 190 λεπτών. Το βιβλίο του Herbert φυσικά καταφέρνει να συνδυάσει τα παραπάνω στοιχεία σε ένα γαμάτο μίγμα φιλοσοφίας και sci fi, σε αντίθεση με την ταινία, και δεν είναι τυχαίο που θεωρείται από πολλούς το καλύτερο διήγημα επιστημονικής φαντασίας όλων των εποχών. To σύμπαν του Dune παραμένει ακόμα και σήμερα μετά από τόσα χρόνια (το βιβλίο βγήκε το 1966) αρκετά πρωτοποριακό, η θεματολογία του είναι διαχρονική και στο επίκεντρο της βρίσκεται πάντα ο άνθρωπος (εξωγήινοι, ρομπότ κτλ απουσιάζουν).

Η αλήθεια είναι ωστόσο ότι η επιλογή του David Lynch στη θέση του σκηνοθέτη για τη μεταφορά ενός τόσο περίπλοκου υλικού στην οθόνη, ίσως δεν ήταν και η πιο σοφή κίνηση. Όσοι έχουν δει ταινία του David Lynch (και ζήτησαν τα λεφτά τους πίσω) ξέρουν ακριβώς για τι πράγμα μιλάω. Για όσους δεν τον γνωρίζουν ακολουθεί ενημερωτικό γράφημα

Stanley Kubrick

+

LSD

=

David Lynch

Παρολαυτά, η ταινία καταφέρνει  να ακολουθεί σε μεγάλο βαθμό την πλοκή του βιβλίου. Θα προσπαθήσω τώρα να περιγράψω το story όσο πιο απλά μπορώ αν και είναι στατιστικά σίγουρο ότι θα χάσω το 80% των αναγνωστών μου μέχρι το τέλος του κειμένου...

Αχέμ...Το Dune λοιπόν εκτυλίσσεται σε μια εποχή 20000 χρόνια από σήμερα, όπου ο άνθρωπος έχει καταφέρει να ταξιδέψει και να κατοικήσει στα πέρατα του σύμπαντος. Το τεχνολογικό και επιστημονικό επίπεδο έχει εξελιχθεί τρομερά ωστόσο η χρήση υπολογιστών, ρομπότ και γενικά "σκεπτόμενων" μηχανών απαγορεύεται με θρησκευτικό φανατισμό λόγω ενός συμβάντος του παρελθόντος. Έτσι τη θέση των μηχανών έχουν καταλάβει άνθρωποι με παρόμοιες αρμοδιότητες και αυξημένη ευφυία και αισθήσεις. Αυτές τις δυνατότητες τις προσφέρει η κατανάλωση ενός ψυχωτροπικού ναρκωτικού, του Melange (και όχι δεν το λέω μπαχαρικό όπως είναι η ακριβής μετάφραση γιατί είναι ηλίθιο) η κατανάλωση του οποίου προσφέρει μακροζωία, αυξημένη διαίσθηση και σε ένα περιορισμένο βαθμό πρόγνωση μελλοντικών γεγονότων, έτσι δεν είναι τυχαίο που αποτελεί το πιο πολύτιμο αγαθό του σύμπαντος.

 Η ανθρωπότητα είναι οργανωμένη σε μια διαστρική φεουδαρχική αυτοκρατορία όπου οι αριστοκράτες (Δούκες, Βαρόνοι κτλ)  έχουν υπό τον έλεγχό τους ολόκληρους πλανήτες και λογοδοτούν μόνο στον Αυτοκράτορα (πάνω κάτω η Ελλάδα δηλαδή). Εκτός όμως από τις διάφορες αριστοκρατικές οικογένειες, κεντρικό ρόλο επίσης παίζουν διάφορες φατρίες εξουσίας, όπως η συντεχνία των navigators οι οποίοι με τη βοήθεια του melange κατευθύνουν τα σκάφη στο διαστημικό τους ταξίδι και η αδελφότητα των Bene Gesserit η οποία αποτελείται αποκλειστικά από γυναίκες, τα μέλη της οποίας έχουν σχεδόν υπερφυσικές δυνατότητες αντίληψης και οξυδέρκειας. 

Δυστηχώς η αντίληψή τους δεν περιλαμβάνει και στοιχειώδη κομμωτική

Καιιιι....αυτή ήταν η εισαγωγή της ταινίας. Are you still with me? 

Η υπόθεση λοιπόν ακολουθεί τον Paul Atreides τον οποίο υποδύεται ο Kyle MacLachlan (ναι κορίτσια ο τυπάς από το sex and the city), γιο του δούκα Leto Atreides και την εξέλιξή του από διάδοχο του πατέρα του σε κυνηγημένο εξόριστο, αρχηγό ανταρτών και τέλος σε... δεν είμαι βασικά σίγουρος, κάτι με μια προφητεία or something. Στην αρχή της ταινίας ο αυτοκράτορας προσφέρει στον πατέρα του Paul να κυβερνήσει τον πλανήτη Arrakis ή Dune όπως ονομάζεται στην τοπική. Αυτός ο πλανήτης αποτελείται αποκλειστικά από ερήμους, κατοικείται από τεράστια σκουλήκια και νομαδικές φυλές και είναι η μοναδική πηγή του περιβόητου ναρκωτικού Melange έτσι όποιος τον ελέγχει έχει τρομερή δύναμη στα χέρια του. Ωστόσο ανακαλύπτουμε ότι αυτό είναι απλά ένα σχέδιο του αυτοκράτορα και των navigators για να ξεφορτωθούν μια και καλή τον δούκα Leto και την αυξανώμενη δύναμη του. Έτσι σχεδιάζει μαζί με τον Βαρώνο Harkonnen, ο οποίος έχει βεντέτα με τους Atreides, να επιτεθούν σε ανύποπτο χρόνο στον δούκα και να τον εξοντώσουνε. Η ιστορία από εκεί και πέρα ακολουθεί τον πρωταγωνιστή καθώς ξεφεύγει στη έρημο, συσπειρώνει μια ομάδα ντόπιων νομάδων, γίνεται αρχηγός τους και κλιμακώνεται σε μία τελική μάχη στην οποία μεταξύ άλλων ο Paul μονομαχεί με τον... Sting.

O οποίος τότε πέρναγε φάση επαναπροσδιορισμού του στιλ του

Πέρα όμως από τον όλον λαβύρινθο της υπόθεσης, η ταινία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κακή αλλά πιο πολύ εχμ... μοναδική. Δεν έχει καμία σχέση με ταινίες του τύπου πόλεμος των άστρων κτλ, γιατί το στυλ της είναι πιο πολύ μινιμαλιστικό. Αυτό σημαίνει ότι δεν γίνονται συνέχεια σούπερ διαστημικές μονομαχίες ή ανταλλαγή laser και γενικά η τεχνολογία δεν παίζει πολύ βασικό ρόλο. Ωστόσο αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό γιατί έτσι επικεντρώνεται περισσότερο στους χαρακτήρες της, τις επιλογές και τις επιπτώσεις τους. Όχι πως του λείπουν οι σκηνές δράσεις, απλά δεν βρίσκονται στο επίκεντρο της ταινίας (και του budget). 

Highlights

• Χαρακτήρας όλα τα λεφτά: Alia, η μικρή αδερφή του Paul
• Χαρακτήρας ΓΤΠ: Ο Βαρώνος σου πρήζει τα @@...
• Σκηνή όλα τα λεφτά: Όταν εμφανίζετε το γιγάντιο worm μένεις λίγο
• Μερικά χαριτωμένα στοιχεία όπως βαλβίδες στο στήθος, ιπτάμενοι παχύσαρκοι και το άρμεγμα μιας... γάτας ΔΕΝ έχουν καμία σχέση με το βιβλίο και είναι καθαρά David Lynch
• Το soundtrack της ταινίας είναι ΘΕΙΚΟ από το πρώτο μέχρι το τελευταίο κομμάτι, ειδικά το Prophecy Theme
• Τσίμπησε και μια υποψηφιότητα για Oscar ήχου

Conclusion

Σίγουρα είναι δύσκολο να ακολουθήσεις την πλοκή άμα δεν ξέρεις τι σου γίνεται, οι διάλογοι είναι... περίεργοι και τα γραφικά δεν είναι και τα καλύτερα, ωστόσο ανα φάσεις η ταινία γίνεται αρκετά εντυπωσιακή και άμα  δεν σε νοιάζει να ξέρεις ανα πάση στιγμή ποιος έκανε τι, πως έγινε αυτό, γιατί έγινε έτσι, τι ζελέ βάζει στα μαλιά του ο Sting κτλ τότε σίγουρα σαν ταινία καλτ βλέπετε ευχάριστα.