Prometheus

"Και εδώ βλέπουμε την πτέρυγα H R Giger"

Δεύτερη σερί Ridley Scott ταινία, μιας και βγαίνει το DVD αυτές τις μέρες, και σε αντίθεση με την προηγούμενη εδώ η λέξη που την χαρακτηρίζει καλύτερα είναι "Fail". Δυστυχώς και παρά το όλο hype που δημιουργήθηκε με την επιστροφή του Scott στο franchise του Alien και του sci-fi genre το αποτέλεσμα είναι μια οπτικά εντυπωσιακή ταινία η οποία θέτει ελκυστικά και "βαριά" ερωτήματα στο πρώτο μέρος της και κάνει ότι μπορεί στο δεύτερο για να γκρεμίσει το όποιο ενδιαφέρον έχτισε στο μυαλό του θεατή. Σας θυμίζει ίσως μια κάποια συγκεκριμένη σειρά? Θα φτάσουμε και εκεί!

Η ιστορία τοποθετείται το 2089, αρκετά χρόνια πριν τα γεγονότα του πρώτου Alien, και ασχολείται με την αναζήτηση της προέλευσης του ανθρώπου από μια ομάδα επιστημόνων ακολουθώντας στοιχεία που τους μεταφέρουν από τις σπηλιές τις Σκωτίας σε μακρινό κόσμο έτη φωτός μακριά. Πιο συγκεκριμένα, οι επιστήμονες Elizabeth Shaw (Noomi Rapace χωρίς μοικάνα) και Charlie Holloway (Logan Marshall-Green) ανακαλύπτουν σε σπηλιά της Σκωτίας ένα προϊστορικό σύμβολο το οποίο έχει ανακαλυφθεί και σε πολλά άλλα μέρη της Γης και δείχνει την τοποθεσία ενός μακρινού πλανητικού συστήματος το οποίο προφανώς υποδεικνύουν οι εξωγήινοι προπάτορες μας για να κάνουμε καμιά επίσκεψη όποτε μπορούμε. Έτσι οι δύο επιστήμονες ηγούνται μιας ερευνητικής ομάδας η οποία ταξιδεύει στο σκάφος Prometheus με προορισμό το μέρος που υποδεικνύει  αυτό το σύμβολο.  Ανάμεσα στο πλήρωμα είναι το ανδροειδές David (Michael Fassbender), το οποίο θυμίζει 5χρονο παιδάκι στη συμπεριφορά και η Charlize Theron σε ρόλο σκύλας (έχει όνομα αλλά μου διαφεύγει). Σκοπός της αποστολής είναι να δώσει απαντήσεις στο ποιος έφτιαξε τον άνθρωπο, για ποιο λόγο το έκανε και τι κάπνιζε εκείνη την στιγμή.

Κρίνοντας από τον τυπά, σίγουρα κάτι βαρύ

Η ταινία μου έσπασε τα νεύρα όσο λίγες. Όσο και εάν φαίνεται η ανωτερότητά της στο γραφικό κομμάτι στα υπόλοιπα το ένα fail διαδέχεται το άλλο. Η πλοκή μπερδεύει, ειδικά μπρος το τέλος, οι χαρακτήρες είναι καρικατούρες (και ηλίθιοι), οι διάλογοι δεν βοηθούν ιδιαίτερα, ο ρυθμός είναι χαώδης στο δεύτερο μισό και τα περισσότερα ερωτήματα μένουν αναπάντητα. Η ανάπτυξη χαρακτήρων ειδικά είναι τόσο για τον πούτσο που στο τέλος δεν σε νοιάζει όποιος και να πεθάνει κυρίως γιατί τους περισσότερους τους ξέρεις μόνο από την φάτσα. Ωστόσο είναι δύσκολο να υποστηρίξω τα παραπάνω χωρίς να αναφερθώ σε συγκεκριμένα κομμάτια της ταινίας. Έτσι σαν καλός scientist και εγώ θα κάτσω να τεκμηριώσω την άποψή μου αναλύοντας 4 ενδεικτικές σκηνές που μου κάτσανε στο λαιμό στη διάρκεια της ταινίας, κάτι το οποίο όμως θα δώσει αρκετές κρίσιμες λεπτομέρειες της υπόθεσης. Δηλαδή με λίγα λόγια...

                                 SNAPE-KILLS-DUMBLODORE ALERT!

Σκηνή 1

Παρατήρηση 

Στην αρχή της ταινίας βλέπουμε έναν από τους εξωγήινους προπάτορες μας να ετοιμάζεται να βουτήξει στη θάλασσα. Εμφανισιακά φέρνει πολύ στο trademark της Michelin. Είναι ψηλός, τούμπανο, καραφλός και κάτασπρος.

Συμπέρασμα: Οι πρόγονοί μας ήταν χρυσαυγήτες

Παρατήρηση 

Ο τούμπανος προπάτορας λοιπόν πίνει ένα μαύρο υγρό που μοιάζει με σαμπούκα και βουτάει στη θάλασσα ενώ ταυτόχρονα το σώμα του διαλύεται. Αυτό ξεκινάει την διαδικασία της δημιουργίας ζωής στη Γη. Αυτή η σκηνή εγείρει τα ερωτήματα τι ήταν αυτό το υγρό, γιατί αντέδρασε έτσι και γιατί το ήπιε ο τυπάς. Απαντώνται ποτέ αυτά τα ερωτήματα? Nope. 

Συμπέρασμα: Οι πρόγονοί μας δεν ξέρανε να πιούνε

"Άλλο ένα *χικ* ποτηράκι"

Σκηνή 2

Παρατήρηση 

Το Prometheus φτάνει επιτέλους στον πλανήτη στον οποίο ταξίδευε και μετά από ψάξιμο τουλάχιστον 2 λεπτών οι επιστήμονες ανακαλύπτουν μια εξωγήινη εγκατάσταση. Αυτό θα πει τύχη! Έτσι μια ομάδα ξεκινάει την εξερεύνηση με επικεφαλής τους δύο πρωταγωνιστές. Μέσα στο κτίσμα ο Holloway ανακαλύπτει ότι ο αέρας αναπνέετε κανονικά και έτσι με ενθουσιασμό βγάζει το κράνος του παροτρύνοντας και τους υπόλοιπους να κάνουν το ίδιο.

Συμπέρασμα: Τη γιαγιά μου άμα έστελνα εκεί η οποία έχει ελάχιστη αντίληψη της τεχνολογίας και της βιολογίας και πάλι θα μου λέγε "Αγοράκ' μ μην βγάζεις το κράνος, θα αρρωστήσεις". Το ότι οι σεναριογράφοι θέλουν να πιστέψουμε ότι ένας επιστήμονας θα έβγαζε το κράνος του σε έναν ξένο τόπο με ξένες μορφές ζωής και προφανώς άγνωστες ασθένειες αυτό δείχνει πόσο σοβαρά παίρνουν το κοινό τους και αποτελεί μια πρώτη γεύση του τι έχει να ακολουθήσει...

Παρατήρηση

Λίγο μετά και αφού βρήκανε τα απομεινάρια των εξωγήινων προγόνων μας, ο γεωλόγος της παρέας και επαγγελματίας σπασαρχίδης Fifield (ο τυπάς με την μοικάνα πιο πάνω) ανακοινώνει ότι για κάποιο λόγο δεν θέλει να ακολουθήσει άλλο τους υπόλοιπους, πιθανώς επειδή του χει φτάσει το σκατό στην κάλτσα. Δηλαδή επειδή φοβάται να παραμείνει άλλο σε αυτό το δαιδαλώδες μέρος παίρνει την απόφαση να γυρίσει μόνος του πίσω μέσα σε αυτό το δαιδαλώδες μέρος. Τhat makes sense... Μαζί του παίρνει και τον βιολόγο Millburn, το geek της παρέας. Εντωμεταξύ ο πιλότος του σκάφους Janek και η υπεύθυνη της αποστολής Vickers (Theron), οι οποίοι παρακολουθούν όλους και όλα από το σκάφος, με υπερσύγχρονα ραντάρ και ολογραφήματα, για κάποιο λόγο δεν βλέπουν ότι 2 μέλη της αποστολής τράβηξαν διαφορετικό δρόμο...

Συμπέρασμα: Το πλήρωμα και οι επιστήμονες είναι Έλληνες

Παρατήρηση 

Τα 2 παραπάνω σαΐνια χάνονται, όπως ήταν φυσικό, μέσα στο τεράστιο οικοδόμημα και όταν γυρνάει πίσω η υπόλοιπη αποστολή λόγω μιας καταιγίδας τότε ο πιλότος Janek τους λέει με τον μεγαλύτερο φυσικό τρόπο ότι θα πρέπει να βγάλουν εκεί την νύχτα και θα έρθουν να τους πάρουν αύριο. Φυσικά και δεν υπάρχει αύριο για αυτούς τους δύο μιας και σκοτώνονται από κάτι φίδια-κλειτορίδες, τα οποία εκείνοι ενόχλησαν γιατί είναι ηλίθιοι, και φυσικά δεν μαθαίνουμε ΠΟΤΕ τι είναι αυτά τα πλάσματα, από που προήλθαν και τι σχέση έχουν με τις φιάλες με το μαύρο υγρό που υπήρχαν εκεί. Που ήταν ο πιλότος την ώρα που ακούγονταν τα τελευταία ουρλιαχτά των συναδέλφων του? Πήδαγε την Theron. Δεν μπορώ να του προσάψω τίποτα.

Συμπέρασμα: Το πλήρωμα και οι επιστήμονες είναι Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι 

Θάνατος με στοματικό έρωτα από φίδι-κλειτορίδα: ίσως η πιο φεμινιστική σκηνή στην ιστορία 

Σκηνή 3

Παρατήρηση

Το καθυστερημένο ανδροειδές David έχοντας σουφρώσει μία φιάλη με το περιβόητο μυστηριώδες μαύρο υγρό ανοίγει συζήτηση με τον Holloway σχετικά με την επιτυχία και τους στόχους της αποστολής. Πάνω στην συζήτηση ο David δηλητηριάζει κρυφά το ποτό του επιστήμονα με μια σταγόνα από το υγρό. Αυτό έχει ως συνέπεια την εκκίνηση μιας σειράς γεγονότων που έχουν ως αποτέλεσμα στο τέλος της ταινίας την γέννηση του γνωστού μας Alien ή τέλος πάντων ενός μακρινού προγόνου. Ποιο είναι το κίνητρο του David να δηλητηριάσει το ποτό? Είχε κάποιο σχέδιο από την αρχή να κλέψει το μαύρο υγρό? Ήθελε να φτιάξει το πρώτο υποβρύχιο με εξωγήινη σαμπούκα? Δυστυχώς η ταινία δεν μας κάνει την χάρη να μάθουμε και τα γεγονότα που συμβαίνουν στην συνέχεια κάνουν την παραπάνω σκηνή ακόμα περισσότερο random και άκυρη.

Παίξε με τις μπάλες σου αγοράκι μου και άσε μας

Σκηνή Final

Παρατήρηση

Μετά από ένα μπουρδουκλωμένο ημίωρο στο οποίο βλέπουμε την πρωταγωνίστρια να γεννάει ένα μαλάκιο, τον καπετάνιο να αντιλαμβάνεται ότι ο πλανήτης αποτελεί στην πραγματικότητα στρατιωτική βάση και τον περιέργως ζωντανό σπόνσορα της αποστολής Weyland να σκοτώνεται από έναν εξίσου ζωντανό προπάτορα, φτάνουμε στην τελευταία σκηνή όπου το εξωγήινο κτίσμα, το οποίο στην πραγματικότητα είναι σκάφος, απογειώνεται από τον τελευταίο ζωντανό προπάτορα με προορισμό την Γη για να εξοντώσει την ανθρωπότητα. Ως λύση απελπισίας ο πιλότος του Prometheus σχεδιάζει να εμβολίσει το εξωγήινο σκάφος πρώτα όμως προειδοποιεί την Theron να την κάνει όσο πιο γρήγορα μπορεί για να σωθεί. Εκείνη καταφέρνει να μπει σε μια κάψουλα διάσωσης or something και να διαφύγει με τη ψυχή στο στόμα. Μετά όμως την σύγκρουση των δύο σκαφών το εξωγήινο, το οποίο έχει σχήμα ντόνατ, αρχίζει να κυλάει ανεξέλεγκτα κυνηγώντας  την Theron και την Elizabeth Saw. Tελικά η Saw καταφέρνει να σωθεί και η Theron πεθαίνει γιατί είναι ηλίθια. Το κόμικ http://penny-arcade.com/comic/2012/06/13 επεξηγεί παραστατικά πόσο γελοία είναι αυτή η σκηνή.

Συμπέρασμα: To να σώσεις έναν χαρακτήρα για να τον σκοτώσεις 2 λεπτά μετά είναι χαζό, δεν βγάζει νόημα και φαντάζομαι δεν είναι κινηματογραφικά σωστό. Επίσης, το στοίβασμα τόσων αποκαλύψεων, ανατροπών και σκηνών δράσης σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, συγκριτικά με το πρώτο μέρος, το μόνο που κάνει είναι να μπερδεύει περισσότερο, να χαλάει τη ροή της ταινίας και να εγείρει περισσότερα ερωτήματα τα οποία φυσικά δεν απαντώνται. Ένα καλό παράδειγμα είναι η απορία του "Γιατί οι εξωγήινοι μας άφησαν πρόσκληση να τους επισκεφτούμε ενώ θέλανε να μας εξαφανίσουν". Όσο για το τελικό ερώτημα του γιατί οι προπάτορες θέλανε να μας σκοτώσουν, ε καλά δεν χρειάζεται και ιδιαίτερη φιλοσοφία. Οποιοσδήποτε εξωγήινος πολιτισμός που θα ερχόταν σε επαφή με την ανθρωπότητα, έστω και για 24 ώρες, θα ήθελε να την εξαφανίσει για το καλό του σύμπαντος.

Τελικό Συμπέρασμα: Η ταινία ακολουθώντας την τακτική του καρότου και του μαστιγίου χτίζει στο μυαλό του θεατή ερωτήματα τα οποία ΔΕΝ έχει σκοπό να εξηγήσει διότι ο μόνος λόγος που υπάρχουν είναι να κεντρίσουν ώστε να φέρουν περισσότερα εισιτήρια. Αν κάποιος δει τα credits της ταινίας θα παρατηρήσει ότι ένας από τους σεναριογράφους είναι ο David Lindelof. Ο τυπάς αυτός είναι υπεύθυνος για το ξόδεμα εκατοντάδων ωρών από τη ζωή μου σε προβολή και ανάλυση μιας συγκεκριμένης σειράς την οποία θα αναφέρω μόνο ως "shit-that-must-not-be-named". Δυστυχώς έπρεπε να φτάσω στην τελευταία σεζόν της εν λόγω σειράς για να καταλάβω την αλήθεια πίσω από όλο αυτό το σεναριογραφικό κατασκεύασμα που ακολουθούσα πιστά. Βλέποντας και την παραπάνω ταινία αρχίζω να αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει μια "βιομηχανία παραγωγής ερωτήσεων" από τους σεναριογράφους του Hollywood, ερωτήσεων χωρίς τις ανάλογες εξηγήσεις, ώστε να κάνουν τις σειρές ή τις ταινίες τους να φαίνονται "μυστηριώδης", "βαθιές", "ψαγμένες" και ποιοτικά ανώτερες, ενώ στην πραγματικότητα απλά μαγειρεύουν δόλωμα για τον ανυποψίαστο θεατή που θα τσιμπήσει, θα κολλήσει και θα περιμένει υπομονετικά μέχρι το τέλος (μάταια) για να ικανοποιήσει την περιέργειά του. Δεν λέω φυσικά ότι οι ταινίες που έχουν ανοιχτά, αφηρημένα ή σουρεαλιστικά τέλη είναι του πούτσου (η Οδύσσεια του διαστήματος παραμένει το κορυφαίο sci fi έργο ever), αλλά όταν κάτι φαίνεται ότι είναι κατασκευασμένο ειδικά για να σε προσελκύσει και όχι για να προσθέσει κάτι στην ταινία τότε δεν υπάρχει περίπτωση να σού αφήσει ωραία αίσθηση στο τέλος.

BUUUUUUUUURN!

Highlights

• Χαρακτήρας όλα τα λεφτά: Παρότι ο ρόλος του είναι σπαστικός ο Fassbender δίνει μια πολύ καλή ερμηνεία ως ανδροειδές David χτίζοντας έναν χαρακτήρα που κάνει πολύ ευδιάκριτη την διαφορά του από τους κανονικούς ανθρώπους και σε κάνει να νιώσεις το "ξένο" που έχει η συμπεριφορά του.
• Χαρακτήρας ΓΤΠ: Στην ταινία, ο σπασαρχίδας Fifield ο οποίος αποτελεί κινούμενο στερεότυπο, στην παραγωγή... DAVID LINDELOF.
• Ναι ΕΙΝΑΙ prequel του Alien
• Ναι έχει σκηνικά και αισθητική του Giger
• Η Noomi Rapace δεν φτάνει τον χαρακτήρα της Ripley ούτε στο μικρό της δαχτυλάκι
• Ομολογουμένως πρωτότυπη η εμφάνιση των εξωγήινων προγόνων μας
• Δύσκολα την λες την ταινία "τρόμου". Δυστυχώς οι μέρες που μπορούσες να τρομάξεις το κοινό μόνο με ένα κλειστοφοβικό setting και μια λαστιχένια στολή alien έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. 
• Ο χαρακτήρας του γέρου Weyland αποτελείται από 30% Guy Pearce και 70% make-up
• Vagina snakes? Really?

Conclusion
Πάρε τα 4 Alien, δες τα όλα από 5 φορές (το 4ο προαιρετικά) και όταν βαρεθείς εντελώς δες και αυτό.